Overleefd

De kolibri is gisteren niet binnengevlogen, maar wel Wahab, zelfs 3 keer en dat was nog beter. Wahab wil graag dat ik al wat kan zien voordat ik weg ben, dus hij doet hard z’n best om al iets af te hebben. Ik had al eerder geïnformeerd tot hoever we mogen gaan zonder bouwvergunning, en dat kan totdat de fundering gestort wordt. Dus alles daarvoor, de bouwkeet, het uitgraven, de meetbak (?!) en draadwerk kan al voorbereid worden. Tesie is bereid wacht te houden, maar ik heb ook buurtpolitie opgezocht voor een contributie voor surveillance, ik heb de drie omringende buren opgezocht, de Hindoestaanse, Javaanse en Guyanese familie en ze geïnformeerd over wat er al niet gaat gebeuren. De Javaanse familie, met het grootste huis was bereid de zinkplaten voor de bouwkeet voor me op te stallen en later wat stroom aan ons te leveren. In de ochtend had ik al een grote som geld opgenomen en was ik met Wahab wezen kijken naar shutters, dakplaten, tegels e.d. Zo langzamerhand krijgt hij door dat ik niet van prangprang (tierlantijntjes) hou. Men houdt hier van Romeinse zuilen, drukke bloemtegels, geweldige bogen e.d. Later op de dag moest ik even slikken toen ik zo’n kleine 1000,- euro, zo handje contantje, alleen al voor de bouwkeet moest uitgeven. Dat ben ik gewoon niet gewend. Geldzaken zou ik maar wat graag aan iemand anders overlaten, maar er is niemand anders, dus geef ik mezelf maar een klap in het gezicht en ga gewoon door. In de middag ben ik met tante Helen gaan kijken bij de bouw van een echtpaar dat ik op een feestje heb ontmoet. De vrouw, een Duitse architecte, was aanwezig en kon me wat tips aan de hand doen. Hun huis in aanbouw straalt Duitse degelijkheid uit, stalen frame, bewerkte betonnen vloerplaten en kabelgoten van metaal. Zeer indrukwekkend. Maar ook hun markoesa pergola zag er goed uit. Ik hoop dat tante Helen er ook zo een gaat maken, ze is al een tijdje op zoek naar een goed idee, de markoesa-plantjes heeft ze al. Vers gemaakte markoesa-sap van tante Helen kan je overigens beter niet weigeren, dat is gewoon top! Toen we weggingen kregen we –op z’n Surinaams- markoesa’s en bacoven uit eigen tuin mee.
Aan het eind van de middag kwam Wahab nog even langs; het hout voor de bouwkeet was al geleverd, levering van de zinkplaten zou de volgende ochtend plaatsvinden.

Dat was gisteren. Vanochtend belde Wahab mij dat hij in de Apollostraat aan het werk was. Dat klonk als muziek in mijn oren. Ik sprong niet veel later op de bus. Daar aangekomen zag ik dat hij al een werkbank had gemaakt en bezig was met de palen voor de bouwkeet. Stroom leende hij van de buren voor zijn cirkelzaag. Ik zag dat hij druk aan het meten was, en de meting op een andere manier weer controleerde en ik dacht bij mezelf: dit gaat vast goed, het huis komt niet schots en scheef te staan. Tevreden stond ik op het perceel en ik keek om me heen. Er ging toen echt wat door me heen terwijl ik me voorstelde hoe straks hier het huis zou staan en ik er in zou wonen…Toen ik weer bij positieven was, bedacht ik dat we wel even moesten proosten, maar ik wist dat Wahab geen alcohol drinkt en hetzelfde bleek ook voor zijn assistent te gelden. Ik ging naar de Chinese winkel om de hoek en nam voor hun een frisdrank mee en voor mezelf een mini-djogo. Veel te vroeg voor een biertje, maar ja, het hoorde er wel bij vond ik. Toen ik terug kwam, begon de zegening eigenlijk al van boven te komen, dus zochten we onderdak bij de buren. Daar begonnen we dan, compleet anders dan ik me vele malen in mijn dagdromen had voorgesteld, te proosten op de bouw van het huis. Compleet anders, want Wahab en zijn geloof keuren alcohol, zijnde de duivel zelve, radicaal af. En hij vond het 10 keer niks dat ik daar op het perceel de duivel zou sprenkelen en vervolgens naar Nederland zou gaan en hem en zijn werkers in het duivelse veld zou achterlaten. Vanuit die optiek kon ik het best begrijpen, en aangezien ik niets anders wil dan dat alles goed en veilig en in goeie sfeer gaat, heb ik mij daarbij neergelegd. Oh ja, de overbuurman gaf ons nog de tori (het verhaal) over hoe de aansluiting van de waterleiding was verlopen. Toen de mannen van SWM waren gearriveerd voor de installatie, hebben ze uitgebreid m’n locatiebordje voor de bouwkraan bestudeerd, het stond daar rechts in de volle zon. Vervolgens keken ze naar de manjaboom van de buren die helemaal links stond en een mooie schaduwplek wierp. Zo hebben ze dan al werkend in de schaduw de bouwkraan aan de linkerkant geplaatst.