Pas hoog boven de Atlantische Oceaan drong het echt goed tot me door..... een half jaar vakantie. Wat een vrijheid, wat een luxe, vanaf nu is alles anders....
Het was letterlijk en figuurlijk een warm onthaal. De zon scheen fel toen we het vliegtuig uitstapten, de douanier probeerde te achterhalen of ik een partner heb, en na een warme brassa van mijn tante en haar man reden we met hun double cabin pickup, het ideale transportmiddel voor Suriname, naar het huis van mijn oma en tante, die al op me aan het wachten waren met een portie tjaw-min. Yummie! Het was overheerlijk!
Hoog in de lucht kreeg ik echter al mijn eerste inburgeringsles; mijn in Nederland verworven nuchterheid zal ik een tikkeltje bij moeten schaven. Als ik in Suriname mensen spreek, als ze iets belangrijks doen of een hoge titel hebben, dan moet ik ze kennen, weten hoe ze eruit zien, hun achternaam weten en aan wie ze verwant zijn. Dit drong goed tot mij door terwijl ik gezellig zat te babbelen met de dame naast mij in het vliegtuig, waarvan al gaande het gesprek bleek dat we aan elkaar verwant zijn (weer een tak van de stamboom uit te werken).
Maar nog duidelijker werd dit bij het aanvullen van de stamboom met mijn oma en tante. Langzaamaan leer ik mijn enorme familie via de foto's, namen, verhalen en verworven titels kennen. Maar ik ben er toch zo slecht in, zeker met al die moeilijke Hindoestaanse namen. Gisteren heb ik kennis gemaakt met mijn toekomstige Hindoestaanse buurman, die dus naast het perceel woont waar ik wil gaan bouwen, maar ik ben zijn naam alweer kwijt....
Op mijn boitie (buitenplaats) heb ik helaas een misstap gemaakt, terwijl ik was afgeleid door een zwerm dikke zwarte bijen waar ik overheen moest lopen, ik ben niet gestoken, maar door de misstap heb nu een dikke enkel en ben enigzins immobiel. Maar gelukkig spelen er in de tuin van mijn oma genoeg wonderlijke taferelen plaats. Ik ben er nog nauwelijks een week en heb er al zoveel gezien en gehoord. Soms kan je niet fotograferen wat je hoort, zoals de Aka (een roofvogel) van vanochtend of de kleine verlegen kolibri die het water van de bladeren van de manjaboom komt drinken na een regenbui.
Op de foto's: boomrijpe appelbacove (bananen met lichte appelsmaak), surinaamse kersen, een dode rat, groene roodborstje manja's (mango's), bitawirie die ik heb geoogst en klaargemaakt, eendagsbloemen die alleen in de morgen opengaan, kleine leguaan (ook wel boomkip genoemd), groene citroenen, wonderblad en een prachtige vlinder.
Watersnood 2006 in 2009
13 jaar geleden
1 opmerking:
Hey Moontje,
Hoe gaat het daar? Begreep dat je een misstap heb gemaakt heel vervelend. Gelukkig is het niet ernstig maar nooit leuk in je eerste week! Tytjie mist je heel erg vanochtend werd ze verdrietig, omdat oompie naar Suriname ging en zij niet :-( En hoe is het daar erg warm? Rust je wel lekker uit etc?
Mijn account op msn chellebloemenveld@live.nl
Stuur me daar maar een mailtje dan kunnen we op die manier goed contact houden hihihi.
Groetjes aan de hele familie daar
heel veel bossies en brassas van Tytjie en Chellie
Een reactie posten