In Nederland ben ik ze nog nooit tegengekomen, maar hier in Suriname heeft bijna iedereen een halfautomatische wasmachine. En inmiddels ben ik tot de conclusie gekomen dat heel veel processen in Suriname zich gedragen als bij de halfautomatische wasmachine; hoewel je met één opdracht aankomt, wordt de opdracht voordat je het weet in stukjes opgedeeld. En al deze stukjes moet je zelf aansturen, anders stopt het proces. Zelfs al heb je de garantie gekregen dat het in orde komt, zorg dat je erbij bent, want een kink in de kabel is aldoor op de loer. Een goed voorbeeld hiervan was de aanvraag en installatie van de bouwkraan. Op het laatst is het toch op de verkeerde plaats geïnstalleerd omdat de installateurs liever in de schaduw werkten.
Deze halfautomatische processen in Suriname, daar was ik eigenlijk niet goed op voorbereid. Zelfs als mensen zeiden: “Niets gaat vanzelf in Suriname”, wist ik niet dat ze dit ermee bedoelden. Om hier je dingen goed voor elkaar te krijgen, moet je een top-regelaar zijn, zelfs als je de weg van vriendjespolitiek en corruptie inslaat.
Gelukkig staan Wahab en ik op één lijn wat dat betreft; we proberen alles gedegen te regelen.
De bouwactiviteiten waren even gestagneerd door de zware regens, dat zal zo blijven doorgaan, maar tot nu toe ben ik best tevreden met wat ik zie, al is het nog maar de bouwkeet.

Met de hulp van tante Helen heb ik gisteren heel wat zaken kunnen regelen, zoals buurtwacht en automatische afschrijvingen. De assistent van Wahab heeft aangeboden, wanneer nodig, ook de wacht te houden, dus dat komt ook goed. Maar wat nog steeds niet rond is, is de bouwstroom en de bouwvergunning.
Op wrokoman dey (dag van de Arbeid) heb ik mijn enorme kampeerinboedel opgeruimd. Wat zag ik daar tegenop. Gelukkig werd toen net de grootste appelbacove tros ooit van oma’s erf geoogst, wel 9 kammen, dus kon ik met bacove-energie vooruitstomen.

Die avond heb ik ook “de Agro en made in Suriname beurs” bezocht, een beurs met heel veel agrarische producten, er waren zelfs koeien aanwezig, maar ook standjes met allerlei producten van Surinaamse makelij. Sinds kort worden er oesterzwammen in Commewijne verbouwd, je kon deze op de beurs proeven. Door de nog lage productie zijn de zwammen niet overal te koop, wel bij supermarkt Choi, DE supermarkt waar je ook bijna alle buitenlandse producten kunt vinden. Ook de meer gangbare Surinaamse lekkernijen waren volop aanwezig op de beurs, zo ook de lekkernijen van Van der Meer; ik gaf weer toe aan mijn “bruine-sopie-koek-verslaving”.

Bij "Delicious Cakes and Snacks" kocht ik een kleine pom voor oma, want eigenlijk zou ik deze vakantie pom voor oma maken, maar het is er eerder niet van gekomen en oma vond het later niet meer nodig. Wel wilde ze weer sopropo gehaktballen, dus de volgende dag heb ik die voor haar klaargemaakt. Ze zijn nu in pakketjes in de vriezer en zo kan oma, zoals ze zelf zegt, toch iets van mijn hand blijven eten, ook al ben ik weer in Nederland. Oma had die dag daarvoor een van mijn lievelingsgerechten klaargemaakt, krab, en wel op twee manieren, massala krab en krab in tomatensaus. Dat was waarlijk een smulfestijn!

1 opmerking:
Hi Moon,
Nou je hebt het goed door de halfautomatische wasmachine baja hahaha.
Zelf ik heb niet zo ver gedacht, maar het is een hele goede vergelijking. Het eten van oma (de krab) ziet er goed uit. Als ik mijn ogen dicht doe zit ik ook in de keuken van oma en lik ik mijn vingers af ;)
Een reactie posten