Testdrive en testfood

De double cabin pickup van mijn tante is gisteren teruggekomen van de reparatie. Het leek haar een goed idee om een testdrive te maken. En waarom daar geen uitje van maken? Maarten mocht voorin meeluisteren of de auto rare geluiden maakte. We zijn een heel eind buiten de stad gereden naar district Wanica, waar we waterkoeien (watrakaws) konden bezichtigen (zie foto’s). Eigenlijk weet ik niet goed wie wie aan het bekijken waren, want het moment dat we dichterbij kwamen draaide de complete kudde van wel 20 waterkoeien zich naar ons om en zo zijn ze een tijdje blijven kijken, totdat ze gezamenlijk opstonden, gezamenlijk begonnen te kakken en gezamenlijk het water ingingen voor verkoeling. Het was een prachtig gezicht, een erg vredig tafereel. Een dame uit de omgeving stopte even om te vragen waar we zo naar keken. M’n tante vroeg meteen wie de eigenaar van deze mooie kudde is. Dit was Leckie, de slager die een filiaal om de hoek bij m’n oma heeft.


Terug in de stad gingen we nog even naar Markt Zuid (zie foto). Maarten kocht bacoven voor zichzelf en sinasappelen voor oma; hij kreeg een aantal baksis (gratis). Ik kocht een zak bananechips, Rode King mandarijnen en zure markoesa’s voor tante Helen.
Bij mijn oma wachtte Chris al, we zouden gezamenlijk naar een Chinees restaurant gaan; Chris had daar eerder overheerlijke King Crabs gegeten. Maar voordat we vertrokken bood oma ons snel nog een stuk vleesworst van slager Leckie aan.
Helaas had het Chinees restaurant op het moment geen krabben, de kok zelf kwam even langs om te vertellen dat zijn inkoper vandaag met veel te kleine krabben kwam aanzetten. Hij heeft ze afgeslagen. Na kort beraad besloten maar de Surinaamse kreeft te proberen. Gelukkig maar, want ik was verkocht! De pikant gebakken kreeft was overheerlijk! De black bean sauce kreeft ook, maar net niet zo lekker als de andere. Gewoonlijk zijn voor mij de gamba’s het summum, maar die moesten nu het onderspit delven. Ik kan dit restaurant werkelijk aanraden: Shin Kong, Gompertsstraat 16. Ik was zo zeer onder de indruk dat ik geen foto van het kreeftmaal heb genomen, maar wel van de heet sputterende black bean sauce kip van Maarten. Later maakte Maarten nog wel een foto toen ik probeerde de kreeft weer te assembleren.
Trouwens, Maarten is erg trots, nog geen week in Suriname en hij staat al in de krant (De Ware Tijd), weliswaar tussen het publiek bij het optreden van miss India-Suriname, maar wel herkenbaar.