Phagwa

Subh Holy! Aan iedereen een goed en gelukkige nieuw begin van de lente! Eigenlijk heb ik vanuit mijn kinderjaren alleen akelige herinneringen aan het Phagwa(lente)feest. Want hoewel met dit feest de overwinning van het goede op het kwade wordt gevierd, kan ik me alleen stomdronken enge hindoestaanse mannen met bloeddoorlopen ogen herinneren die rode poeder en vloeistof op een ieder wilden gooien. Voor Maarten was het anders; hij is gisteren tijdens de paghwa viering in de Palmentuin keurig geluk gewenst door een nette, maar uiteraard met kleurstof gewapende hindoestaanse jongeman. Chris en ik hebben ons willens en wetens buiten schot gehouden. Terwijl de menigte elkaar doorlopend geluk wenste werden er optredens gehouden in traditionele kledij. De mooiste was het dansoptreden van de bloedmooie Miss India-Suriname; het was betoverend en voor sommigen zelfs adembenemend.
Op de foto’s: hindoestaanse danseres in traditionele kledij; miss India-Suriname (2x) danst op een Bollywood-hit; Phagwa-Maarten.

Na de Palmentuin moest Maarten het een en ander wegboenen want we zouden gaan eten bij oma. Oma had moksalesi klaargemaakt met gerookte wilde haas, zoutvlees en sebi-jari (soort bonen). Het was overheerlijk. Ook Maarten heeft ervan genoten, maar hij moet nu langzamerhand wel gaan uitkijken. Hij lijkt het nieuwe doelwit van oma te worden. Ik heb hem meteen maar ingelicht dat oma eens door een kleinzoon in de kamer is opgesloten omdat hij er genoeg van had om steeds volgestopt te worden.
Op de foto’s: gestoofde wilde haas; de moksalesi; tante Helen met het hazenpootje.

Na de maaltijd hebben we een bezoek gebracht aan een vriendin van tante Helen. Zij heeft ons heel gastvrij ontvangen en we mochten ons neerplonsen in haar zwembad. Het water was heerlijk. Maarten wilde de glijbaan uitproberen, maar was toch eerst een beetje huiverig over wat er allemaal tussen de palmen kon zitten. Heel begrijpelijk voor iemand die gisteren voor het eerst door mieren is gebeten. Oma reageerde hierop: “Mijn gunst….!..voor het eerst? En wij worden hier elke dag gebeten op onze benen, armen, gezicht…”Oma was verwonderd.
Helaas kwam het bezoek aan de zeer gastvrije vriendin (we mogen komen zwemmen zodra we willen) abrupt ten einde toen zij een alarmerend telefoontje kreeg van haar dochter; er was ingebroken en het hele huis was overhoop gehaald.

Terug in de Toenalaan (bij oma) had Maarten een consult bij handlezer Chris. Op de foto’s: het terras en zwembad van de vriendin van tante Helen; ikke in het water; Maarten komt de glijbaan af; Chris aan de tamarindesiroop na een paar baantjes zwemmen, inmiddels was het al behoorlijk donker; Chris leest de hand van Maarten.